دیجیتالی شدن قرن بیست و یکم را متحول می کند و بر هر حوزه از زندگی روزمره، از جمله بخش فناوری زیست محیطی تأثیر می گذارد. فن‌آوری‌های دیجیتال، رژیم‌های مدیریت ضایعات مؤثرتری را ارائه خواهند داد. آنها به اقتصاد اروپا این امکان را می دهند تا مواد با ارزش موجود در جریان ضایعات را بازیابی کند و از میزان مواد خام استخراج شده یا وارداتی بکاهد و از اثرات زیست محیطی و آب و هوایی مرتبط جلوگیری کند.
پیامهای کلیدی
افزایش استفاده از فناوری های دیجیتال برای تغییر مدیریت ضایعات اروپا به سمت مدیریت مواد پایدارتر بسیار مهم است. چنین فناوری‌هایی بازیافت را بهبود می‌بخشند، استفاده از مواد بازیافتی را توسط تولیدکنندگان تسهیل می‌کنند، تصمیمات خرید و دسته‌بندی بهتر توسط مصرف‌کنندگان را ممکن می‌سازند، و گزینه‌های تامین ضایعات را برای بازیافت‌کنندگان بهبود می‌بخشند.
دیجیتالی شدن پیشرفته در مدیریت و تصفیه ضایعات در حال حاضر بیشتر در مرحله نوآوری است. مدل‌های کسب‌وکار جدید، مانند پلت‌فرم‌های تجارت الکترونیک ضایعات، و نرم‌افزارهای خاص ضایعات و تحلیل‌های تجاری در حال ظهور هستند.
فن‌آوری‌های دیجیتال را می‌توان در تمام مراحل فرآیند مدیریت ضایعات یافت، که برخی از آنها در حال حاضر به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند. با این حال، وضعیت کنونی در اروپا ناهمگن است و فناوری‌های مختلفی در مقیاس‌های مختلف به کار می‌روند.
تحول دیجیتالی بخش مدیریت ضایعات باید با برنامه‌هایی برای استفاده بیشتر از فناوری‌های دیجیتال در توسعه اقتصاد دایره‌ای هماهنگ شود.
این جلسه خلاصه ای از پتانسیل تحول دیجیتالی بخش مدیریت ضایعات اروپا را ارائه می دهد. این بر اساس گزارش زیربنایی مرکز موضوع اروپا در زمینه ضایعات و مواد در یک اقتصاد سبز (ETC/WMGE) است.
استفاده از فناوری های دیجیتال در مدیریت ضایعات
جذب فناوری‌های دیجیتالی‌سازی در سراسر جامعه عمدتاً نتیجه پیشرفت‌های مستمر در کوچک‌سازی، افزایش قدرت پردازش و کاهش هزینه‌ها است. مدیریت ضایعات نیز از این قاعده مستثنی نیست و از بهبود فناوری های دیجیتال نیز سود می برد.
نمونه‌هایی از فناوری‌های دیجیتال خاص که در حال حاضر مورد استفاده قرار می‌گیرند و انتظار می‌رود در آینده تأثیر عمده‌ای بر کارایی صنعت ضایعات داشته باشند عبارتند از رباتیک، اینترنت اشیا، محاسبات ابری، هوش مصنوعی و تجزیه و تحلیل داده‌ها (شکل 1).
شکل 1. استفاده از فناوری های دیجیتال در مدیریت ضایعات
انقلابی در لجستیک مدیریت ضایعات
فناوری های دیجیتال به طور فزاینده ای در تقریباً در تمام زمینه های جمع آوری ضایعات به کار می روند. جنبه های خاصی از مجموعه با پیشرفت های دیجیتالی سازی، به ویژه لجستیک – فرآیند سازماندهی، برنامه ریزی و اعزام وظایف، پرسنل و وسایل نقلیه، دگرگون شده است. در اینجا، ابزارهای دیجیتال پتانسیل ارتقای فرآیند را با ذخیره، پردازش، تجزیه و تحلیل و بهینه سازی اطلاعات لازم ارائه می دهند. اطلاعات تولید شده در طول فرآیند جمع آوری، به عنوان مثال در مورد پیشرفت کار یا حوادث، می تواند در زمان واقعی نظارت شود.
همانطور که حجم بیشتری از اطلاعات جمع آوری می شود، پیچیدگی افزایش می یابد. در چنین مواردی الگوریتم‌های بهینه‌سازی به یافتن مناسب‌ترین گزینه‌ها برای تخصیص منابع مانند نیروی کار یا وسایل نقلیه کمک می‌کنند. فن آوری های مهم عبارتند از تله ماتیک، از جمله سیستم های مسیریابی، ناوبری و نرم افزار ردیابی خودرو، سیستم های برنامه ریزی منابع سازمانی (ERP) و موارد مشابه. بهبودهای حاصل در افزایش کارایی بیشتر مشهود است. مثال دیگر به اصطلاح اینترنت اشیا است، از جمله برنامه هایی مانند سطل های هوشمند و روباتیک برای وسایل نقلیه جمع آوری ضایعات نیمه خودکار.
فضای قابل توجهی برای بهبود فرآیند جمع آوری ضایعات در آینده و همسو کردن آن با نیازهای اقتصاد دایره ای وجود دارد. برای مثال، باید بتواند با انعطاف بیشتری به الگوها و اهداف ضایعات در حال تغییر پاسخ دهد، یا اجرای خدمات بر اساس تقاضا و سفارشی را تسهیل کند ( ISWA، 2019 ).
یکی دیگر از بخش‌های جمع‌آوری ضایعات، فرآیند اسناد، ارتباطات و صورت‌حساب است. در اینجا، تغییر مداوم از سیستم‌های مدیریت مبتنی بر کاغذ به سیستم‌های دیجیتال، همانطور که در سایر صنایع مشاهده می‌شود، کارایی فرآیندها و جریان اطلاعات را بیشتر می‌کند. فناوری‌های درگیر شامل برچسب‌های هویت دیجیتال برای سطل‌ها و ظروف ضایعات، پردازش سفارش دیجیتال، صورت‌حساب و پرداخت دیجیتال، رابط‌های کاربری دیجیتال برای ارتباط با مصرف‌کنندگان، و اتصال ارائه‌دهندگان جمع‌آوری ضایعات عمومی با سایر پایگاه‌های داده دولتی مربوطه است.
اگر این فناوری‌های دیجیتال در فرآیندهای مستندسازی به کار گرفته شوند، می‌توان از آنها برای جمع‌آوری داده‌های مربوط به ضایعات از عموم استفاده کرد. آنها که توسط تجزیه و تحلیل داده ها به اطلاعات ارزشمندی تبدیل می شوند، می توانند از طریق “درک بهتر الگوهای مکانی و زمانی تولید ضایعات” از یک اقتصاد دایره ای حمایت کنند ( ISWA، 2019 ). علاوه بر این، پتانسیل جمع آوری بسیاری از نقاط داده منفرد به جای گزارش دادن مقادیر تجمعی، می تواند بینش بیشتری به مقامات محلی بدهد.
دیجیتالی شدن به عنوان ابزاری برای تشویق رفتار سبز
سیستم‌های پرداختی با استفاده از روش‌های شناسایی دیجیتال و صورت‌حساب امکان‌پذیرتر می‌شوند. این سیستم‌ها با تخصیص هزینه‌ها متناسب با مقدار ضایعات تولید شده، امکان یک طرح صورت‌حساب «عادلانه» را فراهم می‌کنند. با این حال، نشان داده شده است که چنین طرح‌هایی می‌توانند اثرات منفی از طریق تلاش برای اجتناب از پرداخت داشته باشند، مانند افزایش ضایعات‌های غیرقانونی، استفاده از سطل‌های عمومی و «گردشگری ضایعات» به مناطق همجوار با طرح‌های صورت‌حساب سنتی ( Kinnaman، 2009 ).
دیجیتالی‌سازی همچنین توسعه طرح‌های پیشرفته «می‌دانم که پرتاب می‌کنی» را امکان‌پذیر می‌سازد. در این طرح‌ها، اپراتورهای مدیریت ضایعات از شناسایی فرکانس رادیویی (RFID) برای نظارت بر بخش‌های ضایعات در سطح خانوار استفاده می‌کنند. یک تراشه ضایعات را دنبال می کند و هنگامی که اپراتور کمیت و کیفیت جداسازی را تعیین کرد، این اطلاعات به طور خودکار به فرد یا شرکتی که ضایعات را تولید کرده است بازگردانده می شود. ارائه پیامهای مناسب – به‌عنوان مثال قدردانی از صرفه‌جویی در ضایعات یا رفتار جداسازی خوب – می‌تواند به مصرف‌کنندگان کمک کند تا به سمت شیوه‌های مدیریت ضایعات بهتر، تلاقی با برنامه‌های پیشگیری از ضایعات، سوق دهند.
کاهش هزینه ها و بهره گیری از فرصت های اتوماسیون
عملیات مدیریت ضایعات یک چالش لجستیکی پیچیده است که شامل جابجایی دستی قابل توجه و در نتیجه هزینه های نیروی کار است. دیجیتالی شدن فرصت هایی را برای کاهش این هزینه ها و ایجاد فرصت های شغلی بهتر در بخش های با ارزش بالاتر زنجیره کسب و کار ارائه می دهد.
یکی از زمینه های مهم کاربرد، فرآیند مرتب سازی است که پیش نیاز بازیافت در سطح بالا است. تکنیک‌های پردازش تصویر هوش مصنوعی که توسط مرتب‌کننده‌های رباتیک پشتیبانی می‌شوند به سرعت در حال توسعه هستند و در حال حاضر توسط چندین تولیدکننده کالاهای جهانی مانند لوازم الکترونیکی استفاده می‌شوند. رویکردهای دیگر شامل برچسب زدن محصولات با استفاده از واترمارک، کدهای پاسخ سریع (QR) یا انواع دیگر نشانگرهای دیجیتالی قابل خواندن است. اینها می‌توانند از مرتب‌کننده‌های خودکار با ارائه اطلاعات در مورد ترکیب مواد و تنظیم محصول به آنها پشتیبانی کنند و بازیابی مواد با ارزش را تسهیل کنند.
مرتب‌کننده‌های رباتیک همچنین می‌توانند اطلاعاتی در مورد مواد مرتب شده تولید کنند و فرآیندهای بعدی را بیشتر بهینه کنند یا هوش مصنوعی را بهبود بخشند. به عنوان مثال استفاده از این جریان های داده برای پیش بینی الگوها در بارهای ورودی ضایعات و یادگیری در مورد کارایی دسته بندی ضایعات برای پیش بینی راه اندازی خطوط مرتب سازی است. اگر این داده‌ها به سایر داده‌های مرتبط، مانند قیمت‌ها در بازارهای مواد خام ثانویه مرتبط باشند، فرآیندها نیز می‌توانند بر این اساس تعدیل شوند.
محرک ها و بازدارنده ها
بخش مدیریت ضایعات با حاشیه های کم کار می کند، بسیار رقابتی است و به طور مداوم تحت فشار برای کاهش هزینه ها است. فناوری‌های دیجیتال نیاز به سرمایه‌گذاری دارند، اما کارایی‌های مقیاس‌پذیر را نیز ارائه می‌کنند.
گزارش دیجیتالی‌سازی توسط مرکز موضوع اروپا جزئیات بیشتری از محرک‌ها و بازدارنده‌های اصلی فرآیند دیجیتالی‌سازی ارائه می‌دهد. تعدادی از موانع اقتصادی، اجتماعی و فناوری را شناسایی می کند (شکل 2).
شکل 2. نمونه هایی از محرک ها و بازدارنده های دیجیتالی شدن
مبادلات زیست محیطی با افزایش دیجیتالی شدن برای مدیریت ضایعات ایجاد شده است
دیجیتالی‌سازی بیشتر می‌تواند به دستیابی به اهداف اقتصاد دایره‌ای در سراسر چرخه مدیریت ضایعات، از مراحل منابع، تولید و استفاده تا استفاده مجدد از منابع کمک کند. با این حال، تحول دیجیتال زیرساخت مدیریت ضایعات اروپا ممکن است چندین مبادله عمومی ایجاد کند (شکل 2). اولین مورد استفاده از انرژی است. حمایت از فناوری های دیجیتال می تواند نیازمند انرژی قابل توجهی باشد. نگرانی دوم، استفاده از مواد مورد نیاز برای تولید زیرساخت، ماشین‌های محاسباتی، روبات‌های مرتب‌سازی و سایر عناصر است. در نهایت، تمام زیرساخت ها دارای طول عمری هستند که پس از آن به ضایعات تبدیل می شوند. نمونه‌های اولیه تحلیل چرخه عمر نشان می‌دهد که مزایای زیست‌محیطی می‌تواند تا حد زیادی از چنین مبادلاتی بیشتر باشد. با این حال، برای درک بهتر این تعادل به دانش بیشتری نیاز است،
شکل 3. اثرات زیست محیطی دیجیتالی شدن در بخش ضایعات
منابع